Cele katechetyczne – wymagania ogólne:
– kształtowanie wiedzy na temat Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu;
– analiza i interpretacji przypowieści o miłosiernym Samarytaninie;
– kształtowanie twórczego myślenia.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe:
Wiedza:
– na podstawie przypowieści o miłosiernym Samarytaninie uczeń wyjaśnia pojęcie „bliźni”;
– po katechezie uczeń wyjaśnia, kim byli bohaterowie przypowieści: kapłan, lewita, Samarytanin;
– po lekcji uczeń przytacza swoimi słowami treść przypowieści o miłosiernym Samarytaninie.
Umiejętności:
– uczeń podaje przykłady czynienia dobra wobec innych;
– po katechezie uczeń dokonuje oceny znanych sobie stron internetowych.
Formy organizacji zajęć: indywidualna, zbiorowa, grupowa.
Metody dydaktyczne: rozmowa kierowana, miniwykład, rozwiązywanie krzyżówki.
Środki dydaktyczne: Pismo Święte: Łk 10, 25-37; opowiadanie br. Tadeusza Rucińskiego, szablon krzyżówki, zdjęcia z gazet, duże serce narysowane na papierze.
SCHEMAT ZAJĘĆ
I. Wprowadzenie
1. Proponujemy modlitwę na rozpoczęcie zajęć: Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze…
2. Prowadzimy z uczniami rozmowę na temat korzystania z Internetu:
• Czego dowiedzieliście się ostatnio z Internetu?
• Na jakie ciekawostki można trafić w Internecie?
• Jakie strony internetowe są waszymi ulubionymi?
• Czy dowiedzieliście się czegoś z Internetu o Panu Bogu?
• Czy Internet może zastąpić książki?
3. Puentujemy tę część lekcji, mówiąc o historii Światowych Dni Środków Społecznego Przekazu: Ten dzień obchodzony jest w Kościele w 3. niedzielę września. Z tej okazji Ojciec Święty każdego roku kieruje do wiernych swoje orędzie, które ogłasza 24 stycznia, w dzień, kiedy w Kościele wspomina się św. Franciszka Salezego, patrona katolickich pisarzy i dziennikarzy. Po raz pierwszy Dzień Środków Społecznego Przekazu obchodzono na polecenie Pawła VI już w 1967 roku. Od tamtego czasu papieże podtrzymują tę tradycję i ogłaszają ze znacznym wyprzedzeniem orędzie. W tym roku papież Franciszek w orędziu na ten dzień mówi o pewnym człowieku, którego historia jest opisana w Biblii. Ten człowiek stanie się przewodnikiem podczas dzisiejszej katechezy.
4. Zapowiadamy, że po rozwiązaniu krzyżówki dzieci poznają, o kogo chodzi. Krzyżówkę rozwiązujemy na forum klasy lub indywidualnie. Hasło w krzyżówce dzieci mogą pokolorować.
Poziomo:
1) gryzoń kojarzący się z komputerem;
3) razem z wiarą i miłością;
9) syn Abrahama i Sary;
10) zjawisko świetlne występujące w okolicach polarnych;
11) piątka w zeszycie;
12) cel ostateczny człowieka;
13) popularność, rozgłos;
15) symbol chrześcijaństwa;
18) przyjęcie, biesiada;
20) mija bezpowrotnie;
22) naczynie mszalne;
23) akcja na bramkę drużyny przeciwnej;
24) komar lub biedronka.
Pionowo:
1) poniósł śmierć w obronie wiary;
2) sportowiec z szablą;
4) mężczyzna wygnany z raju;
5) franciszkanie lub benedyktyni;
6) trójkąt z podziałką;
7) metalowa zapinka;
8) Częstochowa, Rzym lub Asyż;
13) na szyi spowiednika;
14) siedziba papieża;
16) nadaje słuchowisko;
17) podstawowe dobro otrzymane przez człowieka od Boga;
19) narząd słuchu;
21) pełen grusz i jabłoni.
II. Świadectwo Pisma Świętego
1. Odczytujemy tekst biblijny: Łk 10, 25-37
2. Następnie prowadzimy rozmowę:
• W jaki sposób ludzie okazują sobie miłość?
• Po czym można poznać, że ktoś kogoś kocha?
• Jakim rysunkiem najczęściej wyrażamy miłość?
Aktywizacja I
Uczniowie pracują w grupach, każda grupa otrzymuje plik zdjęć wyciętych z gazet. Spośród różnych obrazków uczniowie wybierają te, które przedstawiają ludzi czyniących dobro Następnie przypinają je do dużego serca (zawieszonego na tablicy) i odpowiadają na pytania:
• Dlaczego wybraliście ten obraz i co on przedstawia?
• Dlaczego ludzie na zdjęciach pomagają sobie i są dla siebie dobrzy?
• Jaka historia przydarzyła się człowiekowi, który szedł do Jerycha?
• Jak zachował się kapłan i lewita?
• Co zrobił Samarytanin, gdy zobaczył człowieka potrzebującego pomocy?
Puenta
Samarytanin to człowiek pochodzący z narodu uznanego przez Żydów za nieczysty, odszczepieńczy i pogański. Kapłan i lewita przynależą do uprzywilejowanej części narodu żydowskiego, bez której niemożliwe było sprawowanie kultu w świątyni jerozolimskiej. Pozycja kapłanów była wyższa niż lewitów. Lewici asystowali kapłanom przy składaniu ofiar, przygotowywali ofiary ze zwierząt i chlebów pokładnych oraz pracowali w administracji świątynnej. Prawdopodobnie wracali oni do domu po skończonej służbie liturgicznej w świątyni jerozolimskiej, gdy zobaczyli rannego człowieka. Kapłan podobnie jak lewita, widząc rannego przy drodze, uznał go za martwego. Ominięcie go można więc tłumaczyć jako chęć zachowania przez nich czystości rytualnej, bez której nie mogli sprawować posługi w świątyni.
Aktywizacja II
Pan Jezus w tej przypowieści mówi, że naszym bliźnim jest każdy człowiek. Wzywa do wypełniania przykazania miłości Boga i bliźniego. Prosimy uczniów o podanie przykładów, kiedy jesteśmy bliźnim.
Puenta
Nauczyciel podaje przykłady okazywania miłosierdzia: Matka Teresa z Kalkuty, Jan Paweł II, fundacje i organizacje niosące pomoc.
III Zakończenie
Kto jest, a kto nie jest naszym bliźnim?
Jak bardzo boli czyjś śmiech, wie tylko ktoś, z kogo inni często się naśmiewają. Taki ktoś albo marzy, by się zemścić na nich, albo zrobić coś, za co będą go podziwiać. Tak było z Kubą, z którego wciąż śmiała się Magda. Kuba aż się kulił, gdy ona parskała śmiechem. A teraz byli razem na kolonii i ogłoszono wyścig terenowy, w którym nagrodą był supergórski rower. Kuba o takim mógł tylko marzyć Ale śniło mu się, że wygrywa… To był trudny wyścig – na szczyt góry. Każdy miał wspinać się z innej strony – na czas. Gdy wystartowali, rower-nagroda błyszczał w słońcu. Kuba ruszył jak na skrzydłach. Dziś długo klęczał w kościółku i prosił o pomoc anioły. I czuł ją teraz! Wspinał się prawie jak Tarzan. Szczyt był coraz bliżej i on musiał być tam pierwszy! W końcu nikt się nie będzie naśmiewał, a tato powie: „Wreszcie coś wygrałeś!”. Jeszcze tylko te kilka skałek, ścieżka i… wtedy usłyszał w dole jakiś trzask i jęk. Spojrzał tam. To Magda spadła ze skały i jęczała z dziwnie wykręconą nogą. Kuba spojrzał do góry – chorągiewka zwycięzcy była tuż-tuż… Spojrzał w dół. Jeden zawodnik minął Magdę i drugi… A ona jęczała coraz głośniej. Kuba ruszył do niej. Zdjął kurtkę, podłożył jej pod głowę, usztywnił nogę, dał jej pić i zadzwonił po pomoc. I w tej chwili przebiegł koło nich Zyga z chorągiewką zwycięzcy, wrzeszcząc z radości. Nawet nie spojrzał na nich, a przecież we dwóch mogli znieść Magdę. Kuba wziął ją „na barana” i ruszył w dół. Czuł znów pomoc aniołów. Ale co z tego – przegrał. Magda jęczała mu nad uchem i było mu jej bardzo żal. W końcu zobaczył ratowników… Nie poszedł na wręczenie nagrody. Ale znalazł go lekarz i powiedział: „Uratowałeś koleżance nogę. Mogło być źle. Tak naprawdę to ty jesteś zwycięzcą wyścigu. Magda prosi cię, byś ją odwiedził w szpitalu. Chce cię mocno uściskać”.
• Co musiał przezwyciężyć Kuba w swoim sercu?
• Czy było warto?
• Czy Kuba był przegranym?
ROZWIĄZANIE KRZYŻÓWKI (drukuj)
Aleksandra Bałoniak – zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Katecheta”, nauczycielka religii w liceum ogólnokształcącym w Poznaniu, redaktor serii „Biblioteka Katechety”, koordynator projektów edukacyjnych: „Youcat na lekcjach religii”; „Projekt edukacyjny popularyzujący nauczanie św. Jana Pawła II”.
Patroni medialni: